‘I like to watch’, zei Chauncey Gardiner graag, de onverstoorbare tuinman uit ‘Being There’. Jerzy Kosinski, de auteur van dit meesterlijke boek (verfilmd met een meesterlijke hoofdrol voor Peter Sellers) laat geweldig in het midden of deze tuinman nu compleet wereldvreemd is, of juist over hogere wijsheid beschikt.

Ik begrijp Chauncey de Tuinman helemaal: kijken in je tuin is een feestje. Doorlopend voltrekken zich veranderingen. Zijn het niet de planten, dan is het wel het licht, dat steeds anders valt. Of de weersomstandigheden zijn steeds anders. Of je kijkt uit een andere hoek en doet een nieuwe ontdekking.

Een goede manier om jezelf te dwingen tot goed kijken is door te tekenen. Of de tekening ‘lukt’, is eigenlijk van ondergeschikt belang. Het doel is niet het doel. Het gaat niet om de tekening, het gaat om het tekenen. (Of eigenlijk om het kijken.) Zoals tuinieren ook niet (alleen) om het resultaat gaat, maar (vooral) om het proces, en de lol die je eraan beleeft.

Marijke Apeldoorn heeft de illustraties gemaakt voor Het Grote Moestuinierboek. Ik vind ze prachtig, want ze geven niets weg. Ze laten je nog alle ruimte om wat er in jouw tuin groeit met eigen ogen te ontdekken. Je zult niet een-twee-drie een zeekool herkennen als je hem in het echt ziet omdat je Marijke’s tekening van een zeekool hebt gezien. Maar als je (ooit) een zeekool in je tuin hebt zien groeien, dan zul je ogenblikkelijk het zeekoolblad herkennen. En zien hoe raak Marijke het heeft getypeerd.