Het idee werd geplant tijdens een excursie naar Steven, van het mierennest in Meldert. Deze excursie maakte deel uit van de cursus permacultuur van Bert d’Hont, en het idee was om ons te laten zien hoe al die inspirerende ideeën in de praktijk konden uitpakken.
Steven had het perma-principe ‘Behoud & Hergebruik’ tamelijk rigoureus toegepast op het gebruik van water. Aangezien we op het heetst van de hete zomer van 2018 bij hem op bezoek waren, was dit onderwerp hyperactueel. Stevens tuin was – ondanks hitte en droogte – een groene oase, terwijl het gazon bij zijn buren strak geel was, op een enkele paardebloem na.
Steven stelde ons een vraag: waarom zou je water regenwater van je dak regelrecht het riool in leiden, als je er ook nog onderweg allerlei leuke dingen mee kunt doen? Een mogelijk antwoord zagen we bij Steven in huis: een tropisch aandoende ruimte vol planten waar overal water sijpelde en waar ook nog gedoucht kon worden.
Bij mij doemde bij Stevens vraag meteen dit beeld op: eindeloze meters plantenbak met een traag verloop waar het regenwater doorheen sijpelt. Inmiddels staat een prototype in mijn serre: een watertank voor de opslag van regenwater, een plastic buis die het water naar een oude lundia-kast leidt met drie scheven planten. Daar staan stekjes, kiemen en baby-groenten. Het werkt heel goed, en ik zin op mogelijkheden om het idee door te ontwikkelen tot een groene waterwand.
 (hier meer beeld)